Datacente’ların öneri verirken dillerinden düşürmediği Tier sertifikaları aslında veri merkezlerini ölçümlemeyi hedefleyen bir yapıya haiz olup olmadıklarını belirten bir sertifikadır. Veri merkezlerinde değişik değerler ön plana çıktığından standardize neticelerini değerlendirmek de kişiden şahsa göre değişebiliyor. Bu sebeple veri merkezi standartları üstüne meydana getirilen tartışmalar genellikle sonuçsuz kalıyor. Tier sertifikaları halen tartışılır olduğu halde kolay ve efektif yapısıyla en geniş anlamda kabul gören standart konumundadır.
Tier 1: Bu değerlendirme, hemen hemen kritik öneme haiz olmayan sistemler için yapılıyor. Bu sebeple yedeği bulunmayan, kaynak konusu ile ilgili tek bir yola haiz olan sistemler bu değerlendirmeye alınıyor. Bir veri merkezinin Tier 1 sertifikası alabilmesi için; tek bir güç ve soğutma yoluna haiz olması, atıl sisteminin bulunmaması ve öngörülen ayakta kalma oranının %99,671 olması gerekir. Bu değerleri artık en ufak veri merkezlerinde bile gördüğümüz için genellikle Tier 1 sertifikasını almak pek bir anlam anlatım etmez. Günümüzde bu standartları sağlayamayan veri merkezleri, yaşamıyor demektir.
Tier 2: Bu düzen Tier 1 için lüzumlu özellikleri sağlamanın yanı sıra yedek sistemleri gerektirir. Sistemin problem yaşaması olasılığına mukamele yedek bileşenler ve sistemler bulundurulmalıdır. Yani bir firmanın Tier 2 sertifikasına haiz olabilmesi için: tek bir güç ve soğutma yolu, yedek bileşen ve sistemler, %99.741 ayakta kalma oranına haiz olması yeterlidir. Bu özellikleri elde eden sistemlerin sayısı epey fazladır ve Tier 2 sertifikası almak o kadar da zor değil.
Tier 3: Daha önceki iki seviyenin bütün özelliklerine ek değişkenler ekleyen Tier 3 sertifikası, sektörde en oldukça görülen sertifika seviyesidir diyebiliriz. Büyük firmalar bu sertifikanın gerektirdiği şartları sağlayabilir ve bu sebeple genellikle büyük veri merkezleri bu sertifikaya sahiptir. Tier 3 sertifikası alabilmek için oldukça sayıda güç ve soğutma yolu gereklidir. Bunlardan biri kullanımda bir tanesi de yedek olarak bekletilir. Yedek güç ve soğutma vasıtası ile altyapı çalışmaları için sistemin kapatılması gerekmez. Sistem için hazırda yedek bileşenler bulundurulmalı ve sistemin ayakta kalma oranının %99.982 olması gerekmektedir. Tier 3 sertifikası alan firmalar bunu bir prestij simgesi olarak sergilemektedir.
Tier 4: Tüm seviyelerin birleşimi olan bu sertifikayı almak epey zor. Oldukça büyük yatırımlar gerektirdiğinden yalnızca büyük firmalar bu sertifikaya aday olabiliyor. Ancak birtakım firmalar enerji verimliliği nedeniyle bu sertifika için yatırım yapmamayı tercih ediyor. Tier 4 sertifikası alabilmek için veri merkezinin oldukça sayıda güç ve soğutma yoluna haiz olması ve bunların tümünün rastgele aniden kullanmak mümkün olmasını gerektiriyor. Böylece sistem her an 0 hata toleransıyla çalışıyor. Ayrıca sistem için yedek bileşenler bulundurulmalı ve sistemin ayakta kalma oranının %99.995 olması gerekmektedir. Tier 4 için mükemmel bir veri merkezi yapısı gereklidir.